Tot op heden is het horrorgenre het populairst in zowel binnenlandse als buitenlandse filmdistributie. Wat kan worden uitgelegd vanuit het oogpunt van de praktische psychologie: de adrenaline die wordt gegenereerd bij het bekijken van dit soort films helpt stress te verminderen en af te leiden van onderdrukkende problemen. Is dit niet nodig voor de moderne mens? De Britse krant Guardian rangschikte de top 10 van engste horrorfilms, rekening houdend met de mening van lezers en gezaghebbende filmcritici.
Ook hebben we voor jou de engste horrorfilms ter wereld van de 21e eeuw geselecteerd.
10. Gluren
Deze film vertelt hoe de kinderdromen van een jonge man in de ergste nachtmerrie veranderden. Voor anderen. Als assistent-operator heeft de hoofdpersoon (Boehm) altijd het idee gekoesterd dat hij op een dag zijn niche in regisseerkunst zal bezetten. Uiteindelijk hield de 'kunst' vrouwen vast met een camerastatief en fotografeerde deze echt angstaanjagende actie.
9. Vampire: Alain Gray's Dream
"Vampire" is een spannende, bottenbrekende reis in de wereld van dromen, mysterieus en gevaarlijk. De film begint met het feit dat een eenzame reiziger stopt in een oud kasteel, waar nachtmerries en visioenen hem beginnen te achtervolgen. De film werd destijds uitgebracht in de ontwikkeling van de cinema, toen er geluid in verscheen, dus aanvankelijk werd het opgevat als dom. Maar ondanks enkele kwalitatieve gebreken is deze horror immens sfeervol en kan ze de zenuwen van de moderne kijker prikkelen.
8. Laat me binnen
In het middelpunt van de gebeurtenissen staat de twaalfjarige Oscar, die het voorwerp is van spot en pesten. Noch op school, noch buiten haar vrienden heeft hij. Het enige waar deze jongen van droomt, is wraak. Op een avond ontmoet hij een meisje genaamd Eli. Vriendschap ontstaat tussen twee tieners, en dan nog iets. De dorst naar liefde, aangezet in Eli, gaat gepaard met ... een dorst naar bloed.
7. Nosferatu - horrorsymfonie
De film is gemaakt op basis van de beroemde roman van Bram Stoker, en bovendien was het de eerste bewerking die de "bron" werd van alle films over Dracula. Trouwens, films over Dracula zijn volgens algemene gegevens meer dan honderd keer opgenomen. Daarom is het opnieuw vertellen van de plot van deze horror een absoluut tijdverspilling. De ondubbelzinnige voordelen van de films van de critici zijn onder meer een bekwaam spel in zwart-wit en compositie.
6. De exorcist
Weer een 'film startpunt' in het horrorgenre. De film werd uitgebracht in 1973 en ontving bijna alle mogelijke prijzen. Natuurlijk zal het er, tegen de achtergrond van moderne films in het thema "Obsession", nogal vervaagd uitzien. Maar we mogen niet vergeten dat van hem alle volgende ideeën werden getrokken. De plot is verdraaid over de obsessie met de dochter van een beroemde actrice. Geen enkele psychotherapeut kon een nauwkeurige diagnose stellen. Maar zodra een speciaal uitgenodigde priester zich realiseert dat iets anders de wereld in bezit heeft genomen van de ziel van het meisje.
5. Uitstraling
Misschien wel de meest bekende horrorfilm, gemaakt door Stephen King. Dit is het geval wanneer tijd de waarneming niet beïnvloedt. Gotisch filmpalet, specifieke muzikale begeleiding, sterke psychologische technieken - dit alles dompelt de kijker volledig onder in de duisternis, geweven uit een criminele nachtmerrie. De film begint lieflijk: de hoofdpersoon arriveert met zijn gezin in een oud hotel om als verzorger te werken. Maar iets angstaanjagends dat ooit binnen de muren van dit gebouw is gebeurd, maakt de hoofdpersoon gek.
4. Rieten man
Een politie-sergeant, Gobi, vliegt naar Summermeiland Island, in de buurt van Schotland, om de verdwijning van een lokaal meisje te onderzoeken. Buurtbewoners zijn echter helemaal niet blij met zijn onderzoek en hijzelf, soms ontwikkelt het zich zelfs tot vijandigheid. Aanvankelijk ontkenden alle inwoners dat het meisje dat de inspecteur hen op de foto liet zien, ooit op dit eiland had gewoond. Als blijkt dat het meisje er nog was, 'herinnert' iedereen zich abrupt dat ze wel heeft geleefd, maar zes maanden geleden is overleden. Wanneer Gobi echter het graf van het meisje opent, verschijnt daar het karkas van een konijn. In de remake van de VS in 2006 werd de hoofdrol (rieten man) gespeeld door Nicolas Cage, maar de film veroorzaakte extreem negatieve recensies van filmcritici en fans.
3. Kijk nu niet
De film 'Now don't don't look' is zeer specifiek, zowel in de opnamemethoden als in de inhoud. De echtgenoten van Laura en John sterven onder mysterieuze omstandigheden. In een poging om te ontsnappen aan hun eigen verdriet, en ook met het doel om hun huwelijk op de een of andere manier te "patchen", verhuizen ze naar Venetië. Maar het koude en sombere Venetië loste hun problemen niet op, maar bracht alleen nachtmerrie-raadsels en nieuw lijden in hun leven.
2. Rosemary's baby
'Rosemary's Baby' is het eerste cinematografische werk van Hollywood van de beroemde regisseur Roman Polanski, gebaseerd op de gelijknamige roman van Ira Levin. Het is vermeldenswaard dat de auteur van het boek deze film later zelf de beste verfilming ooit zal noemen op een literair werk. De hoofdpersonen zijn een jong stel Guy en Rosemary, die naar een nieuwe woning zijn verhuisd. Al snel ontmoeten ze hun buren, excentrieke, maar eerder prettige mensen. Maar wanneer Rosemary ontdekt dat ze zwanger is, wordt alle vreugde overschaduwd door de vreemde gebeurtenissen die om hen heen plaatsvinden.
1. Psycho
Deze 'old-school'-horror vangt zijn stijl. Aanstekelijke zwart-witte tinten verhinderden dat het beeld, althans visueel, verouderd raakte. En dus is de plot vrij voorspelbaar en zijn de scènes heel gewoon. Niettemin houdt de kijker tijdens het bekijken van de film nog steeds spanning. De film vertelt over welke vlucht van problemen en de zoektocht naar een gemakkelijk leven door 'gemakkelijk' geld kan leiden.
Als we rekening houden met de beoordeling van een willekeurig gevangen film, kan worden opgemerkt dat de beoordelingen van kijkers en filmcritici kwalitatief verschillen. En dit patroon wordt in bijna elke film waargenomen. Geen wonder: bij het beoordelen van een film geven filmcritici punten voor regie, cinematografie en andere subtiliteiten, terwijl gewone stedelingen zich laten leiden door slechts één criterium - "eng / niet eng". En daar hebben ze alle recht toe.
