Terwijl je deze regels leest, ergens ver weg (of misschien niet zo ver weg), ploegen stille zeemoordenaars die zich onder de waterkolom verstoppen de zeeën. Ze zijn enorm, krachtig en dodelijk, in staat om maandenlang in de diepte op de loer te blijven, op een dag om een beslissende klap uit te delen.
Nee, het gaat niet om de nieuwe horrorfilm en niet om de documentaire video 'uit het leven van haaien'. In dit artikel, beste lezers, vind je het antwoord op de vraag welke onderzeeër de titel van de grootste ter wereld waardig is, en welke landen het zich kunnen veroorloven dergelijke staalreuzen te bouwen.
En meer recentelijk hebben we lezers geïntroduceerd bij de 10 grootste schepen ter wereld.
10. Astyut - lengte: 97 m, breedte 11,3 m
De tiende grootste onderzeeër ter wereld is de grootste, meest geavanceerde en krachtigste onderzeeër ooit bediend door de Royal Navy of Great Britain. De afmeting is 97 meter lang en 11,3 meter breed.
De Astyut-klasse omvat drie onderzeeërs en er zijn er nog vier in aanbouw. Als je mee moet doen aan de strijd, is de onderzeeër bewapend met zes 48 raketten of torpedo's, Tomahawk-kruisraketten, Harpoon-antischipraketten en 533 mm torpedobuizen (TA).
In 2012 bewees Astyutes hun vermogen om Tomahawk-raketten te lanceren door met succes twee raketten af te vuren vanuit de Golf van Mexico en nauwkeurig doelen te raken op een testlocatie in Noord-Florida.
9. Sivulf - 107,6 x 12,2 m
Deze serie nucleaire onderzeeërs werd gebouwd in opdracht van de Amerikaanse marine in 1989-1998. De Sivulfs waren een reactie op de bouw van onderzeeërs in de Sovjet-Unie in het kader van project 971 Schuka-B. In totaal werden er drie schepen gebouwd, hoewel oorspronkelijk was gepland dat de serie 12 onderzeeërs zou omvatten.
De lengte en breedte van de Sivulfs-romp zijn respectievelijk 107,6 meter en 12,2 meter. Deze onderzeeërs zijn uitgerust met één kernreactor en hebben een snelheid van 18 knopen.
De bewapening die op een Amerikaanse onderzeeër is gemonteerd, omvat acht 660 mm torpedobuizen, 50 torpedo's of raketten en 50 Tomahawk-kruisraketten.
8. Project 945A "Condor" - 110,5 x 12,2 m
De eerste, maar niet de enige van de grootste onderzeeërs in Rusland. Tot op heden zijn er twee “Condors” in bedrijf, met een lengte van 110,5 meter en een breedte van 12,2 meter.
De romp van de Condor-klasse onderzeeërs is gemaakt van licht en duurzaam titanium, waardoor de onderzeeër grotere diepten kan bereiken en het geluidsniveau kan verminderen. Vanuit de bewapening beschikt de Kondory over zes 533 mm torpedobuizen, 40 torpedo's, S-10 Granat kruisraketten en 8 Igla-1 en Igla MANPADS.
7. Project 971 "Pike-B" - 110,3 x 13,6 m
Je kunt de Sovjet-Unie veel bekritiseren, maar niet voor een zwak leger en marine. Het was in de USSR dat de bouw van een van de grootste nucleaire onderzeeërs ter wereld, de Pike-B, aan de gang was. In tegenstelling tot de Condor is de romp van deze onderzeeër gemaakt van gelegeerd staal. De lengte van de formidabele stalen "vis" is iets meer dan 110 meter en de breedte is meer dan 13 meter.
Het Shchuki-B-project (1983-2001) werd uitgevoerd bij de Sevmash machinebouwonderneming in Severodvinsk en werd verschillende keren herzien. Verbeterde boten werden door het westerse leger de "Verbeterde Akula" ("Verbeterde Haai") of "Akula-II" genoemd. En de meest gemoderniseerde onderzeeër - K-335 "Cheetah" - in het Westen heette "Akula-III". De Indiase marine is ook bewapend met een van de verbeterde Shchuk-B (K-152 Nerpa). Het mist het SOX-systeem en de mogelijkheid om akoestische tegenmaatregelen te lanceren.
In 2017 bleven vier onderzeeërs van de Pike-B-klasse in gebruik. Elk van hen is uitgerust met vier 650 mm torpedobuizen, vier 533 mm TA, IRS Calibre-PL en MANPADS Strela-3M.
6. "Triumphan" - 138 x 12,5 m
Sunny France is een van de weinige Europese landen die de bouw van een enorme, zware en dure onderzeeër kan betalen. Van 1989 tot 2009 werden vier onderzeeërs van de Triumphan-klasse gebouwd met een lengte van 138 en een breedte van 12,5 meter. Oorspronkelijk was het de bedoeling om zes eenheden te bouwen, maar door de ineenstorting van de Sovjet-Unie zijn de plannen van de Franse marine veranderd.
De Triumphans zijn bewapend met vier 533 mm kaliber torpedobuizen, 10 torpedo's, 8 Exocet SM39 kruisraketten gelanceerd vanaf TA en raketten van de types M45 en M51.
5. Wangard - 149,9 x 12,8 m
De trots van de Britse vloot, met een lengte van ruim 149 meter en een breedte van ruim 12 meter. De Vengard-serie omvat vier atoomonderzeeërs, waarvan de geschiedenis begon in de jaren 90 van de twintigste eeuw. Ze werden gebouwd in een enorm overdekt boothuis (werkplaats voor bouw of reparatie) met een lengte van 260 en een breedte van 58 meter. Door zijn grootte kun je niet alleen nucleaire onderzeeërs bouwen, maar ook torpedobootjagers met geleide raketwapens.
Aanvankelijk was het de bedoeling om 6 of zelfs 7 onderzeeërs te verzamelen, maar met de ineenstorting van de USSR hadden Groot-Brittannië en andere NAVO-landen niet langer een groot aantal onderzeeërs nodig als middel voor nucleaire afschrikking.
Er zijn vier 533 mm kaliber TA's, 16 Trident II D5 ballistische raketten en Spearfish of Tigerfish op afstand bestuurbare torpedo's aan boord van de Vengards.
4. "Delta" - 167,4 x 11,7 m
Dat is de collectieve aanduiding van vier soorten strategische nucleaire onderzeeërs die tegelijkertijd in de USSR zijn geassembleerd. Project codenamen:
- "Moray".
- Murena-M.
- "Inktvis".
- "Dolfijn".
De lengte van de laatste wijziging - "Dolphin" - is 167,4 meter en de breedte is 11,7 meter. Deze grote stalen vis werd in december 1984 in gebruik genomen. Van de zeven gebouwde dolfijnen staan er nog vijf in de Russische marine.
Vijanden van de "Dolphins" zullen niet worden begroet, omdat ze zijn uitgerust met vier 533 mm kaliber TA, 12 torpedo's, 16 ballistische raketten en van 4 tot 8 Igla en Igla-1 MANPADS.
3. "Ohio" - 170,7 x 12,8 m
Deze reuzen zijn de grootste onderzeeërs in de Verenigde Staten en de ruggengraat van de strategische offensieve nucleaire strijdkrachten van de VS. Ze moeten regelmatig gevechtspatrouilles uitvoeren en brengen 60% van de tijd op zee door. De afmeting van "Ohio" is 170,7 meter en 12,8 meter (respectievelijk lengte en breedte).
De eerste onderzeeër van deze serie werd in november 1981 in gebruik genomen. Alle andere onderzeeërs kregen namen ter ere van de Amerikaanse staten, met uitzondering van USS Henry M. Jackson, genoemd naar een van de senatoren.
Deze onderzeeërs kunnen meer dan twintig Trident II-raketten en meer dan 150 Tomahawk-kruisraketten vervoeren. Hun bewapening omvat ook vier 533 mm torpedobuizen.
2. Project 955 Borey - 170 x 13,5 m
Het tweede nummer in de lijst van de grootste onderzeeërs is opnieuw de Russische ontwikkeling, een van de meest geavanceerde ter wereld. Het Borey-project begon in 2011 en in mei 2018 werd bekend dat het de bedoeling was om tegen 2027 14 schepen van dit type te bouwen.
In de toekomst zal Borey de eerste en vierde nummers op onze lijst vervangen.
De grootte van de onderzeeër is 170 meter lang en 13,5 meter breed. Deze dodelijke schoonheid kan met een snelheid van 29 knopen onder water gaan en is uitgerust met zes 533 mm torpedobuizen, 324 mm hydroakoestische tegenmaatregelen, torpedo's, torpedoraketten en kruisraketten (inclusief Onyx en Calibre), evenals 16 PU-complex "Bulava".
1. Project 941 "Shark" - 172,8 x 23,3 m
In het Westen bekend als de Typhoon-klasse en bij de Russische zeilers als de Shark, werden deze majestueuze stalen reuzen gemaakt om Amerikaanse onderzeeërs uit de Ohio-klasse tegen te gaan tijdens de Koude Oorlog.
Met een lengte van 172,8 meter en een breedte van 23,3 meter waren deze monsters boven en onder respectievelijk 23.200 ton en 48.000 ton groter dan concurrerende U-boten. Hun hoogte (26 meter) is vergelijkbaar met de hoogte van een gebouw met negen verdiepingen.
In feite was het de taak van de Sharks om een nucleaire apocalyps in het Westen te creëren als de Koude Oorlog de hete fase zou ingaan.
De grootste atoomonderzeeër ter wereld kreeg zijn roofzuchtige bijnaam dankzij het beeld van een haai die was geschilderd vóór de eerste lancering, die plaatsvond in september 1980.
Binnen de lichte romp van een enorme onderzeeër bevinden zich vijf bewoonde rompen. In een noodgeval in een van de rompen is de bemanning in de andere rompen veilig en werken de hulpmiddelen nog steeds.
De twee kernreactoren leveren deze strategische onderzeeërs het vermogen dat ze nodig hebben om een maximumsnelheid van ongeveer 25 knopen onder water te bereiken.
In plaats van constant over de zeeën en oceanen van de wereld te bewegen, werden 'haaien' gemaakt om zes maanden ten noorden van de poolcirkel te blijven, wachtend op het bevel om hun 'afscheidsgroeten aan de wereld' te lanceren - ballistische raketten R-39 'Option'.
Vanwege de lengte en aard van zijn missies is deze Sovjet-raketkruiser met nucleaire onderzeeër ontworpen met het oog op het comfort van de bemanning. In feite waren de woonvertrekken op de haaien zo luxueus dat de matrozen van de Sovjet- (en toen de Russische) marine deze gigantische schepen het 'drijvende Hilton' noemden.
In plaats van utilitaire stalen meubels met minimale bekleding, bevat het interieur van de Shark comfortabele zachte stoelen, grote deuropeningen, een volledig uitgeruste fitnessruimte, een zwembad met zoet of zout zeewater, een solarium en zelfs een sauna, waarvan de muren zijn bedekt met eiken planken. De commandocabines hebben televisies, wastafels en airconditioning.
De triomf van de enorme en formidabele haaien duurde echter niet lang. Van de zeven geplande onderzeeërs werden er zes gebouwd in de jaren tachtig en minder dan tien jaar later met pensioen, in de jaren negentig. De Russische regering kon het zich simpelweg niet veroorloven deze grootste raketonderzeeërs ter wereld in operationele staat te houden.
Momenteel is er slechts één gemoderniseerde Shark in gebruik - TK-208 Dmitry Donskoy. De grootste onderzeeër ter wereld dient als proeftuin voor moderne ballistische raketten die op onderzeeërs worden ingezet (SLBM "Bulava").
